Grażyna Bacewicz - recenzja płyty

Grażyna Bacewicz - recenzja płyty

 

Zapraszamy Państwa do przeczytania recenzji, która ukazała się w magazynie muzycznym Pizzicato, autorstwa Guy'a Engelsa.

Oryginalny materiał dostępny jest tutaj.

Tłumaczenie dostępne poniżej:

Grażyna Bacewicz jest prawdopodobnie najważniejszą polską kompozytorką pierwszej połowy XX wieku. Podobnie jak wielu innych muzyków z Europy Środkowej, Bacewicz muzycznie musiała zmierzyć się z politycznymi realiami swoich czasów. Rezultatem, tworzona przez nią muzyka jest bardzo ekspresyjna i nieustannie poszukująca brzmienia. Widać to bardzo wyraźnie także w nagraniu z Orkiestrą Kameralną Amadeus. Program otwiera Divertimento z 1965 roku, późne dzieło Grażyny Bacewicz i w pewnym sensie podsumowanie jej życia jako muzyka. Niespełna siedmiominutowa kompozycja kompresuje struktury dźwiękowe i rytmy do ich esencji, którą Agnieszka Duczmal wraz ze swoimi muzykami dociera do serc. Kontrast z Sinfoniettą z 1935 roku, z jej bardziej klasycznym brzmieniem oraz energetycznie oddziaływującym językiem dźwiękowym jest bardzo ekscytujący. W tym właśnie tkwi siła tego wykonania. Muzyka nigdy nie pozostawia słuchacza obojętnego, porusza, ma niesamowity urok. Brzmienie orkiestrowe jest równie zwarte, co zróżnicowane. Muzycy grają tutaj w pełni oddani partyturze. Dyrygentka Agnieszka Duczmal nie redukuje nawet najkrótszych utworów do partytury-bonsai, ale kształtuje je w spójne muzyczne struktury, w których drobne elementy łączą się w krótkim czasie, aby połączyć w pełnię formy.